- حسین خصیبی (حُ سِ نِ خُ صَیْ)
ابن حمدان بن خصیب مکنی به ابوعبدالله. فقیه و شاعر. او راست: ’کتاب فی اسماء النبی و اسماء الائمه و الاخوان’ و المائده. (معجم المؤلفین ج 4 ص 5)
معنی حسین خصیبی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حُ سَ نِ خَ)
لغت نامه دهخدا
ابن حسن ارموی. از شعرای دمیهالقصر است و نظام الملک را در 462 هجری قمری مدح گفت. (ذریعه ج 9 ص 299)
(حُ سَ نِ خَ)
لغت نامه دهخدا
حاج میرزا حسین خلیلی، ابن میرزا خلیل بن ابراهیم طهرانی از مراجع شیعه در نجف بود و در 1326 هجری قمری درگذشت و اجازات وی برای شاگردانش که برخی از ایشان مرجعیت نیز یافتند در ذریعه ج 1 ص 183 یاد شده است. و نیز او راست: ’ذریعه الوداد’. وی مدرسه ای در نجف بساخت که هم اکنون بنام وی معروف است. خاندان و فرزندان وی در عراق وایران به خلیلی شهرت دارند. وی یکی از ارکان سه گانه مشروطه خواهان ایرانی در عراق بود و آن دو دیگر مرحوم ملا عبدالله مازندرانی متوفی در 1330 هجری قمری و ملا محمدکاظم خراسانی متوفی در 1329 هجری قمری بودند. مرحوم حاجی میرزا حسین در ماه شوال هزاروسیصدوبیست وشش هجری قمری در حدود سن نودسالگی در نجف وفات یافت. (ذریعه) (وفیات معاصرین قزوینی یادگار سال 3 شمارۀ 4)
(حُ سَ نِ حَ)
لغت نامه دهخدا
ابن رستم رومی. از قضاه مدینه بود و در بازگشت به مصر در 1023 هجری قمری درگذشت. او راست: ’التجوید الصحیح’ و جز آن. (معجم المؤلفین از کشف الظنون) (هدیه العارفین ج 1 ص 321)
(حُ سَ تُ جَ)
لغت نامه دهخدا
ابن محمد بن حسین بن حسین تجیبی قرطبی. ادیب مهندس و منجم و شاعر. بر ابن برغوث ریاضی تلمذ کرد و به مصر و یمن شد و در یمن در 456 هجری قمری 1064/ میلادی درگذشت. او راست: ’زیج مختصر’ به روش هند و سند. (معجم المؤلفین) (معجم الادباء ج 4 ص 92) (نفح الطیب ج 9 ص 266) (هدیه العارفین ج 1 ص 310)
الطیبی، نامش حسین بن محمد بن عبدالله الطیبی. وی ازعلماء حدیث و تفسیر و بیان بود. ثروتی فراوان از ارث پدر و تجارت به دست آورده و تمامی را بمصارف خیریه رساند بحدی که در پایان عمر فقیر و نیازمند شد. مردی فروتن و با ارباب بدعت سخت مخالف بود. پیوسته ملازم تعلیم طلاب بود و نسبت به بینوایان آن طبقه انفاق و احسان میکرد. در استخراج دقائق از کلام حق و سنت پیمبر آیتی بود. وی را ضعف باصره عارض شده بود. از تألیفات وی یکی ’التبیان فی المعانی و البیان’ است که بطبع نرسیده. دیگر شرح کشاف در تفسیر و شرح مشکاه المشکاه در حدیث است. وفات وی بسال 743 هجری قمری بوده است. نقل از الدرر الکامنه. (الاعلام زرکلی ج 1 ص 259)
(حُ سَ نِ طَیْ یِ)
لغت نامه دهخدا
ابن محمد بن عبدالله طیبی ملقب به شرف الدین و متوفی در 13 شعبان 743 هجری قمری / 1342 میلادی او راست: ’الکاشف عن حقایق السنن النبویه’ و جز آن. (معجم المؤلفین) (درر الکامنه ج 2 ص 68) (شذرات الذهب ج 6 ص 137) (بدر الطالع ج 1 ص 239) (بغیه الوعاه228) (کشف الظنون) (روضات ص 224) (زرکلی ج 1 ص 259)